دغدغه‌هایی برای فرهنگ و هنر کرماشان / دکتر امرالله عظیمی
اگر ادعا نباشد من هم مانند بسیاری از دلسوزان و علاقه مندان حوزه ی فرهنگ و هنر دغدغه ی فرهنگ این دیار را دارم و سالهاست با ذوق و شوق در این عرصه نفس می کشم. اما سالهاست که شاهد مظلومیت فرهنگ و هنر در استان هستیم. می توان گفت علت یا علتهای این مظلومیت به روشنی نمایان است. چه بسیار دلسوزان و به اصطلاح “خاک خورده های” صحنه های هنری از دغدغه خود برای فرهنگ و هنر گفتند و کار کردند به نوعی عمری صرف این راه کردند. ولی چرا اینگونه شده است؟
مگر غیر از این است که آن کسی که باید متولی فرهنگ و هنر باشد باید از این جنس باشد و درک فرهنگ و هنر در تارو پود او باشد و به قولی “این کاره”باشد. حال اگر تحت شرایطی از این افراد در پستهای مدیریتی نمی توان استفاده کرد ولی می توان از آنها در کمیته های مشورتی استفاده کرد.
نمی خواهیم دوباره از بزرگان کرماشان در این عرصه و استفاده از توانایی همواره مغفول آنان بگوییم و نام یکان یکان عزیزان را ببریم که البته در این نوشته نمی گنجد. ولی در این روزگار وقتی به خروجی دستگاههای متولی فرهنگ و هنر در کرماشان می نگریم انجماد و یخ زدگی برنامه و اقدام آنان را می بینیم. با هم این دستگاهها را مورد کاوش قرار می دهیم.
دوست هنر مندی چند روز پیش در خصوص صدا و سیمای مرکز کرماشان مطب جالبی گفت که:《اگر صدا و سیمای مرکز کرماشان فقط برفک پخش کند موقعیت و جایگاه بهتری از اکنون که دارد در کشورخواهد داشت》صدا و سیمایی که روزگاری برنده بسیاری از جوائز جشنواره های رادیو و تلویزیون بود هرگاه گذرت به میدان سپاه پاسداران می افتاد تمامی نرده های حصار صدا و سیما پوشیده از پارچه نوشته های این موفقیتها بود.
حال چه شده است؟چرا این مرکز به این روزگار دچار شده است که هیچ برنامه ی رادیو و تلویزیونی فاخر ندارد. انحصار چند نفر در تمامی حوزه های این مرکز باعث این انجماد شده است. چه بزرگانی که از این مرکز رفتند حتی از این شهر هم رفتند و سرمایه های با ارزش این شهر و استان بودند. هیچ برنامه تولیدی فاخر که ارزش هنری داشته باشد وجود ندارد. اگر متولیان این مرکز کمی از انجماد اقدام و ابتکار خود خارج شوند می توانند بزرگانی را در داخل همین صدا و سیما و یا خارج از آن دعوت کنند تا گرما بخش این دستگاه یخ زده باشند.
اوضاع دیگر متولیان فرهنگی در کرماشان که سالهاست موازی هم هستند و هیچ اقدامی هم نمی کنند بهتر از دیگری نیست.
سالها پیش در دهه ی هفتاد و هشتاد حوزه های فرهنگی دانشگاه های استان همواره محلی برای رجوع هنرمندان و اهالی فرهنگ برای عرضه ی تولیدات فرهنگی و هنری بود و در مقابل استفاده از این اقدامات و تولیدات فاخر هنری و فرهنگی توسط علاقه مندان بود و چه بسیاری از هنرمندان و فعالان فرهنگی و شاعران به نام کنونی نتیجه ی همان سالهای پربار فرهنگی در دانشگاههای آن دوران هستند.
اما در این روزگار چنانچه پیش تر گفتیم عدم استفاده از افراد توانمند و صاحب ایده و خلاقیت فرهنگی در همه دستگاهها ونیز در دانشگاهها باعث شده است تا برنامه و تولید فرهنگی یک دانشگاه بزرگ در استان اجرای برنامه های بخشنامه ای و به اصطلاح”روتین” باشد و خبری و اثری از خلاقیت و ابتکار وجود ندارد البته انتظاری هم نباید داشته باشیم وقتی کار را به اهلش نمی سپارند نتیجه همین می شود.
به مثال عرض کنم که در یکی از دانشگاههای بزرگ استان متولی فرهنگ دارای مدرک دکترای زراعت و اصلاح نباتات است که به طور معمول اینگونه افراد برای به اصطلاح “کم نیاوردن”در کنار افراد زیر دست چاره ای جز استفاده از افراد بیگانه با فرهنگ و ناتوان ندارد تا بلکه بتوانند روزگاری را طی و خطی به رزومه ی کاری خود بیفزایند حال نتیجه هرچه بود و شد بماند.
در سایر دستگاههای متولی فرهنگ که اصلی ترین دستگاه به شمار می رود سالهاست محل حضور و رفتن متولیانی است که به جای اینکه با توجه به پیشینه و توانایی خلاقانه و صاحب برنامه و ایده گماشته شوند در مسیر موج‌های سیاسی و گروهی انتخاب می شوند و باز هم همان حکایت حوزه ی فرهنگی برای دانشگاهها براین دستگاه اصلی فرهنگ و هنر نیز رخ می دهد جایی که مرتبطین این دستگاه که قشر بزرگ و چند گانه ای را شامل می شود همواره منتظر حضور فردی توانمند که دستش برای استفاده از تمامی ظرفیتهای هنر و فرهنگ استان باز باشد هستند که شور بختانه تا به حال رخ نداده است هرچند در دوران کوتاهی بوده اند افرادی که کور سوئی از امید برافروخته و به فوریت خاموش شدند. از این دستگاه و متولیان آن در این دوره اخیر انتظار بیشتری می رود که البته در حل تغییر است. هستند دستگاههای متولی فرهنگ که توانایی انجام اموری را دارند چنانچه نشان داده اند ولی برخی مسائل از قبیل نبود بودجه و امکانات و اگر بهانه نباشد روزگار “کرونا” دست آنان را بسته است.
هرچند متولی خلاق و مبتکر باید برای هر شرایطی برنامه داشته باشد. پیش تر با استاندار کرماشان گفتیم که از اموری که توقع مردم و دلسوزان است با شما سخن خواهیم گفت؛پس ما گفتیم حال، چشم اهالی فرهنگ و هنر به دستان و اقدام و عمل شما است که برای نام بلند و تاریخی کرماشان در این عرصه ها یک ضرورت است.