لحظاتی با هادی پورشیخ و دنیای شیرین شعر کوردی‌اش
هادی پورشیخ متولد خرداد ۱۳۶۶ و ساکن شهر ایلام است. او تحصیلاتش را در دبیرستان شهید بهشتی تیزهوشان ایلام به پایان رسانیده و پس از آن در رشته‌ی لیسانس مهندسی برق-الکترونیک از دانشگاه رازی کرمانشاه موفق به اخذ مدرک کارشناسی شده است. وی، کارشناس BSS و NSS مرکز همراه اول مخابرات ایلام و کارشناس پشتیبانی شرکت داده‌ورزی سداد مرکز ایلام است. علاقه‌مندی به ادبیات و به ویژه شعر از دوران تحصیل در مدرسه به واسطه‌ی حضور در کلاس‌های درس زبان و ادبیات فارسی در او شکل گرفت و با مطالعه‌ی آثار شعری به جا مانده از مشاهیر شعر پارسی، این علاقه‌مندی شکل جدی‌تری به خود گرفت تا جایی که در دوران دانشجویی در کرمانشاه، اقدام به سرودن ابیاتی در قالب‌های غزل و مثنوی به زبان‌های پارسی و کوردی نمود. علاقه‌مندی به زبان مادری و احساس وظیفه نسبت به فرهنگ و ادبیات کوردی باشور، او را بر آن داشت که شعر و آواز را به صورت حرفه‌ای‌تر در خدمت زبان مادری‌اش یعنی کوردی باشور به کار گیرد و تولید محتوا در این دو زمینه را به شکلی جدی‌تر پیگیری نماید. شعرهایی را از او می خوانیم:
دۊنم دە ئێ شارە، ژیان و گیان بەتاڵە
دۊنم شەوارِ ئێ گەلِ بێ‌قرمِ‌قاڵە
دۊنم دە هەر قەورێ بڕێ کش‌مات جۊلن
دۊنم خه‌مِ ئێ مردگەێلِ بێ‌هه‌واڵە
ئێ شارە، شارِ مردگەێلە، قەورسانە
خەم، چاو، موور و پرسِ‌پوو، ئاو گڵاڵە
داڵ و قڵا دە ئاسمان بێ‌کووم گەردن
تاوانِ هەر چگ باڵنەێ کوشیاگە، باڵە
داڵەێل چن سەر کەن دە بێ‌گیانِ نەمردەێ
قەورەێل نووڕن وەێ قەلارِ بێ‌زەواڵە
هەر قەور ئەڵداگە بەێاخێ دە نەزانی
نیەۊنن شەوِ ئێ قەورسانە پڕ دە داڵە
پرسم دە هەر کەس ماجرا، نیەۊنم جواوێ
دەێ شارە هەر کەس بۊنیەو، کەڕ یا ک لاڵە
باێەد بڕێ دەێ مردگەێلە زینگەو بوون
بەڵکەم چراخێ دەم بێەن دەێ مردەساڵە
_________________
دەروەچ
دە دەروەچِ ئتاقمەو زەمین دە تەو دۊنم
جهان دە تەم، ژیان دە خەم، زەمان دە خەو دۊنم
دە ئاسمانِ دەروەچەو کەمووتەرێ نیەۊنم
دە کۊچەمان چنارِ مردگێ وە پەو دۊنم
دە ڕووژڕووژِ سەردەوا، کەپوو وە بێ ماوا
دە دەروەچەو دە هەوڵ گیان دە هەڵکەدەو دۊنم
شەوان وە فێرِ «مانگەشەو» دە دەروەچەو نووڕم
نەزانسم ک مردگە و تیەریکەشەو دۊنم
تیەریکیەێلِ بێ‌هنازه تا چەمم بڕ کەێ
چراخِ کوورِ سەرد، دەروەچِ خرەو دۊنم
هەوارِ م شەکەت بۊ و گۊەێ کەسێ وەم نەۊ
دە دەروەچی جوواوِ چەفتِ بێ‌هسه‌و دۊنم
بەشم دە ئاسمانِ کەو بۊە وە یەێ دەروەچ
ک دەروەچِ خوەمی نیەو دەێەو ئەزەو دۊنم
خوەزەو خێاڵِ زاڕووی دە دەروەچەو بۊنم
خوەزەو بۊا ک ئێ تەمە کولێ دە خەو دۊنم
___________________
نیەخوازیمن
تا ڕووژگار گەرم‌ِخوەشێ نەۊنیم
ڕووژێ دە ئەێ جهانە نیەخوازیمن
تا ساڵ‌ِمانگِ بێ‌خەفەتێ نەۊنیم
قسیەێل گەپ‌گەپانە نیەخوازیمن
هاتیمە دی دە یەێ سیەهەردانێ
ئێمەێ پەشێوە، یاخیە بانانێ
خاس و خراو ئەێ پەنە کی زانێ؟
ئەێ خەڵک هۊمەزانە؟ نیەخوازیمن
سات و خوسە دەسەوبەسە کردن هەم
تا سات گت بکەێ، ک جهان خەم بوو
وەێ دام خەم دە شوونە زەمان سزیا
دی هۊچ دەێ زەمانە نیەخوازیمن
یەێ باخەوان وە شەو دەنگ بڵبڵ کوشت
یەێ پاسه‌وان دی و دڵ هانا ناشت
هه‌ر دگ خێانەتێ وە جهان کردن
سەدساڵ دی ئەوانە نیەخوازیمن
ئمرێگ موور مەغز سقان دیمن
قەێران وەڵنگەڕێز خەزان دیمن
هاوار ئاسمان دە شەوان دیمن
دی شەو دە ئەێ شەوانە نیەخوازیمن
هەر ڕووژ ڕا خێاڵ ژیان تا شەو
دە داڵ پیر ژێردەمی کیشیم
هەر جوور ژێرِبان ژیان کەیمن
دی ئەێ ژیانە ژانە؛ نیەخوازیمن
ئەر ئەێ پەژارە بار نەکەێ دەێرە
ئەر ئەێ زەمانە هەم بووِسێ ڕا خەم
دی ئەێ جهانە تام خوەشی نەێرێ
ئەێ گیانە دی گرانە؛ نیەخوازیمن
___________________
وەرژە خوەم
کی بۊم؟ یا چە بۊم؟ دە کوو بۊم؟ وەرژە خوەم
ڕاسۊم؟ یا چمان هە دروو بۊم؟ وەرژە خوەم
دێوۊم یا پەری؟ دە زەمین یا دە ئاسمان؟
یا خاوِ خوەش دە یەێ گوڵِ سوو بۊم؟ وەرژە خوەم
ئەڵوێ دە موولەقۊم، سوار و نەچیرەوان؟
یا یەێ نەچیرِ بێ‌پەڕِپوو بۊم؟ وەرژە خوەم
م دار دڵتەنگێ دە بێاوانِ ڕۊتِ‌قۊت
یا دارسانِ پڕ دە چروو بۊم؟ وەرژە خوەم
تاشێ مەگوو دە سینگِ ئووخەی‌نەیِ زەمین
یا ڕێخِ دەمکوتِ بنِ جوو بۊم؟ وەرژە خوەم
یەێ تۊلەدارِ مەس دە وەهارانِ ئەومە یا
دارِ کولوورِ بێ‌پەل‌ِپوو بۊم؟ وەرژە خوەم
سازِ شنەێ شەماڵ، دە سەرئاسووِ بەێان
یا ئاسمانِ دۊمِ خوروو بۊم؟ وەرژە خوەم
یەێ کوورەئاگرۊم وەجی‌ما دە کارەوان؟
خاکۊم ئەومە؟ یا خوڵەکوو بۊم؟ وەرژە خوەم
هاوارِ بەرز بۊم دە قوڕنِ دڵِ بەشەر؟
یا یەێ خێاڵِ بێ دەنگ‌ِدوو بۊم؟ وەرژە خوەم
هاتۊمە پووسِ خوەم دە جهان؟ یا یەکِ ترۊم؟
کی بۊم؟ یا چە بۊم؟ دە کوو بۊم؟ وەرژە خوەم
__________________
نیەناسیمن
ڕێ گوم بۊە دەێ شارە، ڕێوار نیه‌ناسیمن
کۊچەێل دە پا کەفتن، دی شار نیه‌ناسیمن
ئێ باخِ خوداداگە، دی بۊ وە تەلێ هێزم
وەێ هێزمِ پۊتارەو، پاسار نیه‌ناسیمن
وا ئەور سیەێ کل کرد، ئاسارە وە تاڵان دا/برد
دی ڕێ وە چە بۊنیمەو؟ دی چار نیەناسیمن
دەێ دەور دەمان داگە و کەس دڵ دە وەرێ نەێرێ
کول کەوزیه‌ڵگن دەێرە و دڵدار نیه‌ناسیمن
شەو هاتگە دانیشێ، تا لیسکِ خوەر نەۊنیم
دی ڕووژ دە هۊرەو چگ، ڕزگار نیەناسیمن
پا نەیم دە هەر شوونێ، هەم چرچِ نەچیرێ هەس
وەێ کوڕکوڕِ خوریاگەو، چۊ مار نیەناسیمن؟
سەربەرزیِ جاران و خاک و خەفەتِ ئمڕووژ
دەو ڕووژەوە گ بۊمن بێ‌ئار، نیەناسیمن
باێەد بچڕیمەو یەک تا دەێ هەڵەتە دەرچیم
هاوار ک دی ئیمە، هاوار نیەناسیمن
___________________
ئیمە هۊچ
ئاسمان ڕشیا یەکەو، کردێ وە واران؛ ئیمە هۊچ
چەم دە خوەێ چگ، شێت بۊ، سەر نا بێاوان؛ ئیمە هۊچ
وەڵنگ دە جەورِ خەزان خوەێ کوشت، بۊ وە وەڵنگەمار
وەڵنگەماری بۊ وە لانەێ تۊلەماران؛ ئیمە هۊچ
دارسان سزیا؛ بەڕۊ تا نیمەقەێ ئەڵورشیا
ساڵ تر هەم چۊزە دا چۊ جارِ جاران؛ ئیمە هۊچ
گِرمِهِڕ تنیا ملِ تاش و تیەتەو تا نق نەکەن
خارچگ وە گِرمِهِڕ وەچ دا ورەو بان؛ ئیمە هۊچ
شەو کەڵێ دە دەروەنێ بۊ وە نەچیرِ گورگِ پیر
وا دە داخێ بۊ وە تووز و گەرتەچۊچان؛ ئیمە هۊچ
دار خیرەت کرد، ڕیشگ نا دە گیانِ خاکمان
تا بمینێ بەڵکەم ئێ خاکە ئڕامان؛ ئیمە هۊچ
یەێ گەل ئاسارە وتن ڕێ خەیمنەو هۊرِ زەمین
تا دیاروو ئێ ڕێە ڕا بانِ بانان؛ ئیمە هۊچ
هووزِ شەو هەم بۊنە دەێدامێ ک خوەر کوورەو بکەن
مانگ ئەڵات و بێ زیەڵگ دەێدام تاڕان؛ ئیمە هۊچ
دیدگاه‌ها: ۱ دیدگاه
بسیار لذت بردم از اشعار ملکوتی آقای هادی پور شیخ.قلمت مانا برادر..مەڕگ وە فێرێت نای 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹. _آریاپور