جلیل آهنگرنژاد: «نمره» همواره مهمترین عامل ایجاد هیجانهای مثبت و منفی برای هر انسان امروزینی است که در این فلات عجیب زندگی می کند. دهه‌های متوالی، خرداد و شهریور دو آوردگاه مهم برای شیفتگان اجباری! و اختیاری دانش بوده و هست. ترس از افتادن در درس و افتادن از چشم همکلاسی و خانواده […]
با افسوس باید گفت که به دلیل کردارهای ناپسند چند خان درگوشه و کنارکشور یا درغرب ایران و یا در لرستان و پشت کوه …, خوانینی که بودند و خدمات ارزنده ای درزمینه ساخت مدرسه، ساخت پل و یا فرهنگ و موسیقی انجام داده، چهره شان در پس ابرهای آوازه گری آن چند […]
صدای آزادی: در کتاب «همه چیز از هم فرومی‌پاشد» اثر فاخر «چینوآ آچه به» به گروه مردانی اشاره می‌شود که شمشیرهایشان را فروخته‌اند و با غلافشان به جنگ می‌روند. مردم قبیله، این افراد را «ئفولفو» می گویند. طبیعتاً نتیجه‌ی جنگیدنشان با هر مشکلی از پیش معلوم است. چقدر این نام برای مردم ما […]
«به بهانه برپایی نمایشگاه قلمزنی احیاء در نگارخانه بلوط کرماشان» هنر قلمزنی (toreutics)، در اصل آفرینش نقش و تصویر با نقر و برجسته سازی بر روی انواع اشیاء فلزی از مس، طلا و نقره گرفته تا مفرغ و برنج است که با آهنگ ضربات چکش و قلم های مخصوص و به دست توانای هنرمندانی […]
جلیل آهنگرنژاد: عباس معروفی در «سمفونی مردگان» می‌گوید: من خوب می‌دانم که زندگی، یکسر! صحنه‌ی بازی است. اما بدان! که همه برای بازی‌های حقیر آفریده نشده‌اند.» در روزگاری که «خوداظهاری»های افراطیِ جمعی سطحی! در فضای مجازی، مجال تنفس در هوای پاک ادبی را از جویندگان معادن ناب هنر گرفته‌اند، چشمه‌های جوشان ادبیات ذوقی […]
«شگون ندارد این گونه روی گورستان در این غروب مفاهیم خوب عبور کردن و الواح محو را خواندن.»(شفیعی کدکنی) به راستی گذار شتابانِ این عمر بر عرصۀ این شطرنج شگفت انگیز ،بازی ها می نماید و در راه بودن ما انسانهایی را قرار می دهد که هر کدام در جایگه خود شگرفند و بزرگ، […]
شووانخەڵەتنە، دۊ لەقان و لەدۊر و نزیک ڕییەن، دانووکە هەڵچنی. ڕییەن لە دووڵ ئەنەخوردێگ تیق و باڵ داۊن و لەلابان ڕییەونەو، لە نزمی پاڵێگ، بڕێ بزن وە بەق و بووڵ، پسا کروفڕو خواردن. کلای دالیان، دەسێ کیشا وە ڕیش چەرمێ و زووردێیا و قاڵێ کرد و لەبان سانێگ، ترنج دا و لەپەڕ پژنگ، کیسەی […]
اشکان میری: آنهایی که با ادبیات کوردی جنوبی دمسازند، بویژه کوردان کلهر، از دیرباز «ایوان» را قبله‌گاه شعر کوردی می‌دانند. کمتر کلهری هست که بیت یا ابیاتی از دفتر معروف «شاکه و خان‌مه‌سۊر» به خاطر نداشته باشد. خوشبحتانه در این سالها نیز این شهرستان با معرفی چهره‌هایی نام آشنا و معتبر، اعتبار […]
