نوروز آیینه ای از اقیانوس فرهنگ ایرانی / منصور یاقوتی

 

 

منصور یاقوتی – صدای آزادی: «هرودوت» بانی روایتگری تاریخ ، ساکن شهر «هالی کارناس » تبعه ی امپراطوری ایران در قرن پنجم قبل از میلاد می گوید:«ایرانیان به قبول عرف و عادت های بیگانگان به دیگر خلق های دنیا میل بیشتر دارند». و روایت است که نوروز را ، حکمران بزرگ اساطیر ایرانی «جم» در آذربایجان و در روزی که خورشید بر تاج درخشانش می تابد، نام می گذارد. و آن روز نام او می شود ،جم =حکمران بزرگ با اضافه شیر=خورشید تابان=جمشید.فرهنگ اتمسفر و اقیانوس زیست و زندگی یک ملت است.

یک ملت به نام مجموعه ای هماهنگ و همزیست انسانی برغم تمایزها و تفاوتهای چند گانه در محیطی معنوی ، در خاک و هوا و باران باورهای فرهنگی رشد و نمو بالندگی دارد .ما جزو معدود مردمانی هستیم که تکثر وجود  فرهنگیمان را با وام گیری ها از دیگر ملت ها در زمین تقابل و تنازع باورها به کمال و باروری رسانده ایم.

تبدیل به چهارراه انتقال رخدادهای تاریخی و ارزشهای قدیم و جدید انسانی شده ایم.ابتدا از فینیقیها ،بابلیها،آرامیها،علم ،اندیشه و آیین را بهره گرفتیم و به گونه ی وجود معنوی خویش افزودیم  و روانه ی شمال و غرب نمودیم. بخش عظیمی از قوم مهاجر آریایی،در آغوش ما به آرامش رسید و با گذشته ی ما در آمیخت .

مقدونیها ی تشنه ی کشور گشایی در فراخ دامنی سرزمین ما گم شدند و تشنه در عشق ایراندوستیِ ما، از اینجا رفتند .خوی بدوی خلفای قبیله اندیش عرب را در پرتو آیین فرهنگی خویش و ایمان مذهبی دیرینه امان که با اسلام آمیخته بود، تربیت نمودیم و یکی از پر افتخارترین فراورده های علمی ،مدنی و فرهنگی را در بستر تاریخ بشری به ودیعه گذاشتیم.

خشونت سرکش و ویرانگر «مغولی – تاتاری» در رطوبت مهر و عاطفه ی ملی ما ذوب و خاموش و تبدیل به خاکستر شد.ما جور جفا و ستم تاریخ را یک تنه بر دوش کشیده ایم. در تمام تاریخ اقمار هیچ قدرتی نشده ایم ،اعمم از آشوری و مغول و عرب و تاتار و استعمار. قلدرها و قداره بندها ی تاریخ در پرتو معرفت انسان ایرانی سر تعظیم فرو آورده اند .تفاخر ملی و قومی نیست ،گواهی صادقانه تاریخ است .

همه ی این اتفاقات را ما در صفحه ی آیین های دیر پایی که تاریخ ما را آیینه داری نموده اند به نمایش گذاشته و دریافته ایم که : نوروز آیینی،فلسفی و هستی شناسانه،تاریخی ،اجتماعی ،ملی و مذهبی و فرهنگی است که با جهان وجود و ذات انسان هم پیوند است .

زنده باد چنین روزی .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *